به دفع مدفوع سفت و دیر به دیر یبوست می گویند. یبوست علل متعددی از علل انسدادی تا اختلالات حرکتی روده دارد اما شایعترین فرم آن کندی و ضعف حرکات روده می باشد. بر طبق نظر متخصصان ورزش با تقویت عضلات و ریتم بدن نقش مهمی در کاهش یا رفع یبوست مزمن می تواند داشته باشد. نقش ورزش زمانی آشکارتر می شود که بدانیم کم تحرکی و یا بی حرکتی بخاطر مثلاً اختلال در راه رفتن از علل مهم یبوست به شمار می رود.

 

ورزش چگونه به رفع یبوست کمک می کند

 

فعالیت بدنی سبب کاهش مدت زمانی می شود که طی آن مواد غذایی طول روده بزرگ را طی می کند این امر سبب می شود که زمان کمتری برای جذب آب از مواد داخل روده وجود داشته باشد و در نتیجه در انتهای روده مدفوع نرمتر باشد.

 

از سوی دیگر ورزشهای هوازی سبب تقویت ضربان قلب و سرعت و عمق تنفس می شوند و این امر سبب تقویت قدرت انقباض عضلات روده می گردد که این امر به دفع مدفوع کمک شایانی می کند.

 

بهترین زمان برای ورزش چه زمانی است

 

لازم است حداقل یک ساعت بعد از صرف غذا به ورزش بپردازید. پس از صرف غذا جریان خونی که به معده و روده می رود افزایش می یابد تا هضم و جذب غذا بهتر انجام شود. به همین دلیل چنانچه پس از مصرف غذا بلافاصله به انجام ورزش بپردازید خون بجای معده و روده به سمت عضلات و قلب منحرف خواهد شد و جریان خون رسیده به معده و روده به سمت عضلات و قلب منحرف خواهد شد و جریان خون رسیده به معده و روده کاهش خواهد یافت و قدرت انقباض عضلات روده و قدرت ترشح آنزیمهای روده کاهش خواهد یافت و غذا مدت بیشتری را در روده باقی می ماند و نه تنها در این شرایط ورزش سبب بهبود یبوست در شما نمی شود بلکه آنرا تشدید هم خواهد نمود و منجر به عوارضی چون نفخ شکم و احساس ناراحتی و ترش کردن خواهد شد.

 

چه نوع ورزشهایی برای رفع یبوست مفیدند

 

یک برنامه پیاده روی منظم به مدت 15-10 دقیقه چند بار در روز به شما و سیستم گوارشی شما در رسیدن به حداکثر فعالیتش کمک بسیاری خواهد نمود. چنانچه از نظر بدنی آمادگی نسبی دارید انجام ورزشهای هوازی را به شما توصیه می کنیم. نمونه این ورزشها شامل: دویدن، پیاده روی سریع، شنا و ورزشهایی مثل بسکتبال و اسکیت می باشد. ورزشهای کششی مثل یوگا در درمان این بیماری بسیار موثر بوده اند.

منبع:sportmedicine.ir

 

سالهاست که اثرات مفید ورزش روی سلامت پوست به اثبات رسیده است . ورزش نه تنها باعث شادابی پوست درافراد جوان می شود بلکه اثرات مفید شگفت آوری هم روی پوست افراد میانسال و سالمند دارد که در زیر به آنها اشاره می کنیم .

 

اثرات مفید ورزش روی پوست سالمندان



تناسب کلی بدن : 

 

ورزش سبب می شود فرد ورزشکار چه جوان چه سالمند سالم تر و در تناسب بهتر روحی ورزش و سلامت پوست سالمندان

روانی قرار داشته باشد و این تناسب تمام نواحی بدن از جمله پوست را شامل می شود

و باعث قوام بهتر پوست و سلامت عمومی آن خواهد شد که این امر ناشی از تولید بیشتر

کلاژن به دنبال ورزش در پوست می باشد .

 

بهبودی زخم ها :

 

پوست افراد مسن بیشتر مستعد به زخم شدگی و خراشیدگی است و ورزش سبب تسریع

سرعت بهبودی این زخمها و باقی ماندن کمتر جای زخم می شود . حتی اگر تا به حال

ورزش نکرده اید با شروع یک برنامه ورزشی متعادل اثرات مفید آن را به وضوح حس

خواهید کرد .

 

کاهش عفونت های پوستی :

 

به خاطر استعداد بیشتر پوست سالمندان به خراشیدگی و از سویی ضعیف بودن سیستم

ایمنی افراد سالمند این افراد بیشتر در معرض عفونت های پوستی خطرناک قرار دارند حال

آنکه ورزش منظم هم با تسریع بهبودی زخم های پوستی و هم با تقویت سیستم ایمنی فرد

وی را درمقابل عفونت های پوستی خطرناک محافظت و تقویت می کند .

 

کاهش خال های پوستی : 

 

با افزایش سن و با تجمع مواد اکسیدان و تماس با نور آفتاب به تدریج در پوست خالهای

پوستی و کراتوزهای خورشیدی و گشادگی های عروق سطحی پوست که خود را به

صورت برجستگی های قرمز رنگ کوچک پوستی نشان می دهد ایجاد می شود ، ورزش با

تقویت تولید مواد آنتی اکسیدان و از بین بردن بهتر رادیکالهای آزاد در پوست در کند کردن

این روند و کاهش تولید رادیکالهای آزاد و در نتیجه کاهش خال های پوستی نقش مهمی را

ایفا می کند .

 

ورزش های مفید برای افراد مسن



به طور کلی هر ورزشی که فرد از آن لذت ببرید مفید است چنانچه در جوانی در ورزش خاصی تبحر داشته اید می توانید آنرا با شدت کمتر و به صورت غیر رقابتی انجام دهید . به طور شایع در اجتماع انجام پیاده روی منظم ، حتی دویدن ، شنا و ورزشهایی مثل یوگا می تواند برای افراد مسن بسیار مفید باشد .

 

چه مقدار ورزش مفید است

 

هرچه سن افراد بالاتر می رود نیاز به ورزش بیشتر حس می شود ولی زمان پرداختن به آن نسبت به دوران جوانی کاهش می یابد لازم است چنانچه به پیاده روی می پردازید در هر نوبت انجام آن حداقل 15 دقیقه پیاده روی انجام دهید . چنانچه به انجام رکاب زنی در جا می پردازید زمانی معادل 45 دقیقه برای شما اثرات مفیدی را به همراه خواهد داشت .

 

مهمتر از زمان پرداختن به ورزش نظم در انجام آن مهم است و ورزش گاه اثرات چندانی را بر نخواهد داشت.

منبع:sportmedicine.ir  

 

زنان در دوره ی باروری خود که حدود 35 سال طول می کشد حدود 400 سیکل ماهیانه را تجربه می کنند. در این مدت حدود 80 درصد از خانم ها حداقل برای مدتی دچار علائم سندروم پیش از قاعدگی می شوند که در 5 درصد از آنها علائم به قدری شدید خواهد بود که سبب تداخل با زندگی روزمره و روابط اجتماعی و شغلی خواهد شد. شروع این علائم می تواند در هز زمانی باشد ولی دهه ی 3-2 شیوع بیشتری دارد و در دوران حوالی بلوغ یا نزدیک یائسگی یا پس از زایمان شدت علائم بیشتر است. به طور معمول علائم 2-1 هفته قبل از شروع هر عادت ماهیانه شروع می گردد و به تدریج شدید می شود، علائم با شروع قاعدگی رفع می گردد و پس از تخمک گذاری در میانه ی سیکل دوباره علائم شروع می گردد. در موارد شدید فرد تنها در زمان قاعدگی بدون علامت است و با پایان خونریزی ماهیانه علائم شروع می شوند.

 

علائم و نشانه ها

 

٭ تغییرات خلقی:

 

افسردگی

تحریک پذیری

اضطراب

احساس ترس و نگرانی

تغییر در تمایل جنسی

 

٭ تغییرات تمرکز و توجه:

 

اختلال در تمرکز

فراموشی

احساس گیجی

مستعد شدن به حوادث شغلی و اجتماعی

 

٭ تغییرات فیزیکی:

 

آکنه

افزایش اشتها

افزایش وزن

یبوست

تهوع

تورم و ادم در دست و پا

اختلال سیکل خواب

احساس کاهش انرژی و خستگی مداوم

سردرد

درد مفاصل و کمر درد و شکم درد

حساس شدن و درد سینه ها

احساس نفخ شکم

 

آسیب شناسی و مکانیسم

 

علل این مجموعه علائم به طور قطعی مشخص نیست. اغلب مولفین معتقد به تغییرات هورمونی در خلال سیکل ماهیانه به عنوان علت این سندروم هستند. برخی کاهش ناگهانی پروژسترون در اواخر سیکل ماهیانه و به هم خوردن نسبت پروژسترون به استروژن را عامل اینامر می دانند و برخی دیگر معتقد به نقش سروتونین ( از هورمون های مغزی ) دراین سندروم هستند. سروتونین هورمونی است که در تنظیم متابولیسم قندها و تنظیم ترشح استروژون و پروژسترون و سیکل خواب نقش دارد و کاهش سطوح آن در بافت مغزی در برخی مطالعات با شروع علائم بیماری پیش از قاعدگی مرتبط بوده است.

 

تشخیص

 

پزشک متخصص غدد یا زنان و زایمان با سوال از ما دربازه ی نوع علائم، شدت آنها و ارتباط آنها با دوره های ماهیانه و اینکه آیا علائم در یک زمان خاص از سیکل رخ می دهد یا خیر به این بیماری مشکوک می شود و با پیگیری شما و درخواست آزمایشات لازم به رد سایر عللی که می تواند این بیماری را تقلید کنند می پردازد. با تشخیص دقیق وی ابتدا به شما توصیه های لازم در زمینه ی تغذیه، ورزش و حمایت خانواده را خواهد نمود و در صورت عدم پاسخ شما به این درمان به شما داروی مناسب را تجویز می کند.

 

درمان غیر دارویی

 

٭ ورزش:

 

ورزش با آزاد سازی اندورفین ها( از هورمون های مغزی )سبب تقویت تولید سروتونین در مغز می شود و این امر سبب افزایش احساس شادی و خوب بودن و کاهش استرس و اضطراب و بهبود سیکل خواب می گردد.

 

ورزش های هوازی مثل شنا، پیاده روی، دویدن و دوچرخه سواری چنانچه به صورت منظم انجام شوند و در هفته حداقل 5-3 مرتبه و هر دفعه حداقل 30 دقیقه با شدت متوسط صورت گیرند، در کاهش یا رفع علائم به خصوص کاهش حساسیت سینه ها، کاهش نفخ شکمی، افسردگی و اضطراب بسیار مفیدند. همچنین ورزش هایی مثل یوگا، تکنیک های تنفسی عمیق، ورزش های کششی ملایم و مدیتیشن نیز در این زمینه مفید بوده اند.

 

٭ تغذیه:

 

سعی کنید به جای 3 بار وعده ی غذایی حجیم روزانه آنرا به 6 مرتبه وعده ی غذایی سبک تغییر دهید.

 

استفاده از مواد نوشیدنی و خوراکی حاوی کافئین( چای، قهوه و نوشابه ) را کاهش دهید. این امر به کاهش حساسیت سینه ها کمک می کند.

 

میزان مصرف روزانه ی نمک را کاهش دهید. این امر به کاهش نفخ شکم و کاهش تورم دست و پا می انجامد.

 

استفاده از ویتامین های B6 و E و منیزیوم در رژیم غذایی به کاهش حساسیت سینه و نفخ شکم می انجامد.

 

رژیم های غذای حاوی کلسیم زیاد مثل لبنیات سبب کاهش کمر درد و درد شکم و کاهش نفخ و حساسیت سینه ها می شود.

 

استفاده از قند های ساده مثل شکر و قندهای خانگی را کاهش دهید و استفاده از قندهای مرکب مثل حبوبات و غلات کامل، سبزیجات و فیبرها را افزایش دهید. می وه های موز، پرتقال، گریپ فوروت هم مفیدند.

 

درمان طبی دارویی

 

٭ درمان روانپزشکی:

 

در صورت عدم پاسخ به درمان غیر طبی و برجسته بودن علائم روانی و خلقی گاهی استفاده از داروهای روانپزشکی با صلاحدید پزشک لازم است. اصولا" داروهای ضد افسردگی در این امر اولین انتخاب هستند که دسته ای از آنها با افزایش سروتونین مغزی سبب کاهش یا رفع علائم این سندروم می شوند.

 

٭ داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی:

 

این داروها مثل ایبو بروفن وناپروکسن به خصوص هنگامی که علامت آزار دهنده درد کمر یا درد شکم باشد مفید هستند.

 

٭ داروهای مدر ( دیورتیک ها ):

 

داروهای ادرار آور مثل اسپرینولاکتون سبب کاهش تورم دست و پا و کاهش نفخ شکم و کاهش میزان نمک بدن می شوند.

 

٭ قرص های ضد بارداری:

 

قرص های ضد بارداری به خصوص نوع پروژسترون دار آنها در بسیاری از خانم ها سبب کاهش علائم جسمانی و کاهش تحریک پذیری می شوند و بنا به صلاحدید پزشک مصرف می شوند.

 

در برخی موارد استفاده از این قرص ها سبب تشدید علائم می گردد که درمان با آنها لازم است قطع گردد.

منبع: پورتال پزشکی ورزشی ایران